خوشبختانه یک راه برای سالم ماندن هست و آن پیاده روی است. دکتر «مارک ا.پریرا» پژوهنده همه گیری شناسی در دانشکده بهداشت همگانی هاروارد را نظر بر این است که «این راهکاری امکان پذیر است و می شود آن را به آسانی در برنامه روزانه خود گنجاند.»
هرچند پیاده روی در هر دوران سنی سودمند است، لیکن برای زنانِ بین 30، 40 و 50 ساله دارای اهمیت ویژه ای می باشد، یک دلیلش عبارت از این است که آغاز و تداوم یک برنامه پیاده روی سهل است. وانگهی این عمل، برای مفصلها هم فایده دارد. دکتر «دیوید پِز» دانشیار بالینی طب فیزیکی و نوتوانی در دانشکده پزشکی «بیلور» معتقد است: «با دویدن، هنگام پیاده روی، فشار وارده به مفصل، به یک سوم کاهش می یابد.» پیاده روی از بانوان در برابر امراض توانفرسایی که طی سالهای زیست به آنها مبتلا می شوند محافظت می کند. در زیر به چند فایده پیاده روی در دوره های گوناگون زندگی اشاره می کنیم.
دهه 30
با آغاز دهه سوم زندگی، بیشتر زنان مسؤولیت کامل حیاتشان را بر عهده می گیرند آنگاه کودکانشان به دنیا می آیند، مسؤولیتهایشان افزون می گردد و آنان اضافه وزن پیدا می کنند. «وین سی. میلر»، هماهنگ کننده برنامه های بررسیهای ورزشی در مرکز پزشکی دانشگاه جرج واشنگتن در این باره می گوید: «معمولاً در دهه 30، از میزان تلاش فرد کاسته می شود. به همین دلیل بهترین زمان برای آغاز پیاده روی ایشان، ابتدای 30 سالگی است. البته اگر قبلاً دست به این کار نزده باشند».
موقعی که فردی بی تحرک است، سوخت و سازش به کندی صورت می گیرد و در نتیجه کالری کمتری مصرف می شود. به این ترتیب پیاده روی تند نه فقط موجب کاربری کالریها در حین پیاده روی بلکه بعد از آن هم می گردد. بنا به گفته «میلر»: «با خم و راست کردن عضلات در ورزش منظم، میزان سوخت و ساز فزونی می گیرد. به ویژه اگر بکوشید از طریق کاهش جذب کالری وزن بدنتان را کم کنید.» بر پایه توصیه وی باید هفته ای سه یا چهار دفعه و هر بار به مدت یک ساعت پیاده روی کرد. هفته ای دو مرتبه نرمش سی تا چهل دقیقه ای هم در زمره سفارشهای مؤکد او به شمار می رود.
امتیاز دیگر پیاده روی، کسب نیرو و توان در طول روز است. بدن افرادِ دارای تناسب اندام، از قابلیت هوازی (ایروبیک) یا به دیگر سخن (جذب اکسیژن گیری زیادی) برخوردار می باشد و همین امر باعث می گردد که انسان در خلال روز و حین انجام کارهای روزانه خانگی و داخلی از نیرو و توان چشمگیرتری بهره برد.
«رابرت جی موفات»، رییس بخش علوم تغذیه مواد غذایی و ورزش در دانشگاه ایالتی فلوریدا اظهار می دارد: «با برخورداری از تناسب اندام، مادامی که به ورزش می پردازید، نه تنها جسمتان اکسیژن بیشتری جذب و مصرف می کند بلکه در سرتاسر روز هم خود را نیرومند حس می نمایید.»
دهه 40
بیشتر زنان به علت پایبندی به امور خانوادگی و اخذ تصمیمات مهم برای زندگی شخصی شان همواره در فشار روانی (استرس) به سر می برند. از اینها گذشته، دهه 40 مقارن با زمانی است که زنان باید به نحو جدی تری در مورد پیشگیری از امراض و کاهش اتلاف ماهیچه ای شان بیندیشند. پیاده روی در تمامی این سه مورد چاره ساز است.
تنش زدایی
خانم «سوزان جانسون»، رییس آموزش مداوم در مؤسسه «کوپر»، ویژه پژوهشهای هوازی در دالاس می گوید: «زمانی که انسان دچار تنش می شود، فشار خونش بالا می رود، ضربان قلبش تندتر می گردد و شمار زیادی از هورمونهای فشار روحی به خونش جریان می یابد. فشار روانی حاد، دستگاه دفاعی بدن را چنان سست و فرسوده می کند که فرد آماده ابتلا به هر نوع مرضی، از سرماخوردگی ساده گرفته تا سرطان می شود. در این مرحله هم پیاده روی نقش داشته و باعث می گردد که مغز «بتااندورفین های روح افزایی» تولید کند و احتمالاً وی را از افسردگی و نگرانی برهاند».
پیشگیری از امراض
بنا به قول خانم جانسون: «بر حسب آمارهای موجود، ورزش از خطر مرگ نابهنگام هم می کاهد.» به موجب پژوهشهای مؤسسه «کوپر»، احتمال مرگ از سرطان در زنانی که دست به ورزشهای سبکی همچون پیاده روی می زنند، نسبت به زنان بی تحرک، کمتر است. دکتر «پریرا» می گوید: «کسانی که از نظر جسمی فعال هستند، 50 درصد کمتر به بیماریهای قلبی اسیر می شوند.» در سال 1998 دانشکده بهداشت همگانی هاروارد دریافت که ورزشهای سبک، خطر سکته را به نصف تقلیل می دهند. به گفته خانم جانسون: «منظور ما دوندگان دوی ماراتن نیست، بلکه مقصودمان ورزشکاران متعادل است همانند آنانی که مدام پیاده روی کرده و به این حرکت نیروبخش دست می یازند.»
شل شدن عضلات
به باور دکتر «مونات»، استاد دانشگاه ایالتی فلوریدا: «همزمان با افزایش سن، اندک اندک از سفتی و استحکام عضله ها کاسته می شود و رو کردن به ورزش سبب می گردد که پیامدهای سالخوردگی بر شل شدن عضله ها تقلیل یابند.» در هفته چند دفعه ورزش و نرمش نه تنها شل شدن عضلانی را مهار می سازد که به بازسازی آنها نیز کمک می کند.
دهه 50
زنان تقریبا در 50 سالگی با یائسگی(1) و طیف کاملاً جدیدی از مسایل بهداشتی روبه رو می شوند زیرا بدنشان شروع به تولید استروژن(2) کمتری می کند. بعد از 50 سالگی، افزایش سن شتاب بیشتری می گیرد، لیکن زنانی که پیاده روی می نمایند، نسبت به خانمهای کم تحرک، کمتر تحت تأثیر بحران یائسگی واقع می شوند. اگر در جست و جوی اکسیر ضد پیری هستید، ورزش کنید.
یائسگی
پیاده روی به دلایل پرشماری به زنان یائسه یاری می رساند. در زیر برخی از آنها را یادآور می شویم:
کمبود استروژن محافظ قلب که خطر بیماریهای قلبی ـ عروقی را افزایش می دهد. اما پیاده روی که کلسترول خوب (مفید) اچ دی ال(3) را می افزاید و کلسترول مضر (بد) ال دی ال(4) و همچنین پرفشاری خون را کاهش می دهد، بخشی از این خطرها را جبران می سازد.
«بتااندورفین»هایی که مغز ما حین ورزش آزاد می سازد، پاره ای از مشکلات ناشی از تغییر حالات در یائسگی را از میان برمی دارد.
کمبود استروژن به بی خوابی آدمی می انجامد، ولی ورزش می تواند میزان و ویژگی خواب را بهبود بخشد.
از آنجایی که اکثر اشکالات دوران یائسگی با ورزش رفع می شود، بنابراین پیاده روی چه همراه با مصرف داروهای هورمونی باشد یا نباشد، در این وهله از اهمیت و اعتبار خاصی برخوردار است.
التهاب استخوان و مفصل(5)
... مرض مورد بحث در دستها، پاها، زانوان و لگن خاصره افراد 50 ساله و بالاتر تأثیر می نهد. تا مدتها پزشکان به بیماران رنجور از تورم استخوان و مفصل توصیه می کردند که کمتر راه بروند، لکن بررسی سال 1997 مؤسسه ملی سالمندی حاکی از این است کسانی که در بند التهاب مفاصل زانو گرفتار آمده اند ولی به طور متعادل ورزش می کنند، کمتر از بیماران بی تحرک، درد می کشند. (برای حصول اطمینان فزون تر، پیش از پرداختن به هر برنامه ورزشی، با پزشکتان رایزنی کنید.)
پوکی استخوان(6)
... استخوانهای زنان تا قبل از دوره یائسگی توسط استروژن نگهداری می شود (یعنی چسبی که کلسیم و سایر کانیها را در استخوان حفظ می کند)، اما بعد از سپری شدن این دوران، مواد مزبور از بین می روند و در نتیجه استخوانها را پوک و شکننده می کنند.
بررسیهای صورت گرفته حکایت از آن دارد که ورزشهای سبکی همچون پیاده روی قادر است تراکم استخوان را افزون سازد. گذشته از رفع تمام مشکلات بهداشتی، پیاده روی کیفیت زندگی بشر را مفهوم ژرف تری می بخشد. پیاده روندگان به زودی بر امتیازهایی چون عزت نفس، اعتماد و نگرش مثبت دست می یابند. خانم «جانسون» عضو مؤسسه جانسون نظرات پیش گفته را این گونه جمع بندی می کند: «جان سختی و پرطاقتی روانشناختی و جسمانی که از ورزشهای منظم و سبک پدید می آید، دارای چنان ارزش و اعتباری است که به سادگی می تواند هر خوره (معتاد) به تماشای تلویزیون را، از جای خود برخیزاند و به تحرک وا دارد».
1 ـ یائسگی (menopause): متوقف شدن قاعدگی و تخمک گذاری که در فاصله چهل تا پنجاه سالگی رخ می دهد و با تغییرات هورمونی از جمله گُر گرفتن همراه است.
2 ـ استروژن (estrogen): نام عمومی برای ترکیبات محرک جنسی به هورمونهای جنسی زن عبارتند از: استرادیول، استریول و استرون.
3 ـ لیپوپروتیین یا فشردگی زیاد (کلسترول خوب و مفید).
HDL=High _ density lipoprotein.
4 ـ لیپوپروتیین با فشردگی کم (کلسترول بد و مضر).
LDL=LOW _ Density lipoprotein.
5 ـ التهاب استخوان و مفصل (Osteourthritis): این بیماری ناشی از فرسودگی سطوح مفصلی است و بیشتر مفصلهایی را مبتلا می سازد که وزن بدن بر آنان وارد می شود. ویژگی آن، مفصل درد، خاصه شبها، محدودیت حرکت و بدشکلی اندام است.
6 ـ پوکی استخوان (Osteoporosis): ناشی از بازجذب کلسیم است که شکنندگی استخوان ایجاد می کند.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: